ARAE

I.

ARAE

dicuntur saxa, quae inter Africam et Sardiniam mediô mati eminent. Sic dictae, quod ibi Afri et Romani foedus inierint. Virg. Aen. l. 1. v. 112.

Tres Notus abreptas in saxa latentia torquet,

Saxa vocant Itali, mediis quae in fluctibus, Aras.

Hiscopuli novem fuisse dicuntur, mox Araepropitiae vocatae. Sisenna, citante Serviô, arque etiam Claudius Quadrigarius 1. Annal. has Aras Neptumas vocat.

II.

ARAE

in Circo utrinque tres olim fuêre: Et quidem in superiori eius parte, ἄνωθεν τῆς πυρ???μίδος, Supra obeliscum, ut habet Ioannes Lydus, ad Euripum, Saturni, Iovis ac Martis; infra, ad eundem Euripum, versus carceres, Veneris, Mercurii et Lunae: Praeter quas obeliscus vel Pyramis, quae in medio, ara erat Soli dicata. Hinc septem spatia conficiebant circa illas septem aras quadrigae, διὰ τὸ τοσούτους εἶναι τοὺς τῶ πλανητῶν πόλους, quod septem essent Planetarum poli, ut ait ait Idem. Fuerunt autem arae illae trinae, infra et supra collocatae, metae, cum triplici apice vel summitate: Nam, ut ait Casiiodorus, ternas summitates singulae metae sustinebant; quas ὀβελοὺς Graeci, item βωμοὺς vocabant. Euripum vero dixit infima Imperii aetas crepidinem illam, seu suggestum aut aggerem, qui ab una harum metarum ad alteram pertingebat, κρηπὶς μέση τοῦ ἱπποδρόμου etc. Quam in rem vide Salmas. ad Solm. et hîc passim.

III.

ARAE

pro Terminis, olim frequentes, Strabo l. 3. Aras pro termino posivit Alexander, initatus Herculem et Bacchum.

Nempe amborum horum columnae, expeditionum termini memorantur, Epigr. 4. 12. Α᾿μφοῖν δὲ ςτῆλαι συντέρμονες: ubi certe non Gaditanae Herculis columnaeintelligi possunt, sed aliae in India quaerendae, Bacchicis scil. συντέρμονες, conterminae. Arae autem hae columnae quia ingentes erant, turrium instat, Arianus l. 5. c. 4. L. cubitorum, Diodor. Sic. l. 17. c. 95. Bacchum Herculemque imitati, Semiramis et Cyrus, teste Solinô c. 49. sicque antiquitus limites poni solitos aliquot exemplis ostendit Strabo loc. cit. Itaque et Alexander, ex India reversurus, erigi XII. aras ex quadr ato Saxo, monumentum expeditionis suae, iussit apud Curtium l. 9. c. 3. cum quibus minime confundendae XII. arae Deorum quas in ingressu Asiae statuerat, apud Iustinum Il. 11. c. 5. aliaeque, quas ibi unde ex Europa solvit, memoratae Arriano l. 7. c. 4. Altaria struxit, Iovi Descensori, et Minervae, et Herculi, ibi unde ex Europa solvit, et in eo loco Asiae, in quem descendit. Hoc enim voti causâ fecerat: quod initium quoque Ara Druso site, Tacit. Annal. l. 2. c. 7. Ceterum Plin. l. 6. c. 25. alias etiam Aras Aiexandri in promontorio Carmaniae locat. Ptolemaeus etiam in Scythia trans Caucasum. Sed crroris eum convincit Salmas. ad Solin. p. 789 ubi de Aris Alexandri multus est. Vide quoque infra Cyreschata, it. Sol. Indicus, cui suas aras Alexandrum inscripsisse, videbimus.